Kuta en thuiskomst

Vandaag - 3 september 2010. Gisterenochtend gearriveerd op Schiphol. Volgens verwachting landen we om 8.00 uur. Bij aankomst, grote verrassing! Drie broers als welkomstcommitee. Mars met een enorme tros ballonnen en Roland en Donny die ons - met twee auto's - naar huis brengen. Hoe lief!

Nu geslapen in mijn eigen bed, koffie uit mijn eigen apparaat, zit achter mijn eigen pc. Ons huis? wat groot! de poes - wat ziet ie er goed uit! Het record zonnebloemen kweken gehaald. Het zijn bomen gworden, de bloem ruim een halve meter doorsnede. De tuin groen. De ontvangst, lief! Janine is er met Julie - overal welkom op de stoep geschreven. Buurvrouw Ria en later Theo, zichtbaar blij dat we er weer zijn (het was hier wel stil!) en wij??? Blij - vooral met de veilige en gezonde thuiskomst. En fijn - om iedereen weer te (gaan) zien en alles te delen. Terugkijkend op een schitterende en indrukwekkende reis.

We nemen afscheid van onze reisgenoten. Ruim vier weken samen opgetrokken, alles gedeeld. Ik zal ze nog gaan missen mijn schoonpapa en -mama. Wel fijn natuurlijk om weer met z'n viertjes te zijn en ons leventje hier te herontdekken. Starten meteen met opruimen. Rugzakken leegtrekken, wassen draaien, opruimen. Kids zetten de tv aan, voor de eerste keer in vier weken Isa kan niet wachten en vertrekt naar Leonie. Franc en Sands komen langs, lief!! En Franc - hoe attent - heeft van alle verslagen een boekje gemaakt. Krijg er een aantal. Wat superlief. Dat boekje heb ik vanochtend gelezen. Was vroeg wakker. Jetlag en Gil die naar zijn werk moest!!!! en voor de eerste keer las ik wat ik allemaal geschreven had. Wow, wat een mooie reis. Gedachte was toen, maak het nu meteen maar af. Vandaag wordt het vast weer druk en straks zakken de herinneringen weg. Fijn als het verslag straks tot en met de laatste dag gemaakt is. Dus daar komt ie... het restje!

Ubud was het laatste verslag. Wat een topplek is dat toch. Erg van genoten die dag. En blij dat we die er aan konden plakken. Dan toch echt richting Kuta. Transfer van het hotel in Ubud. Onderweg komen we de voorbereidingen van een begrafenisceremonie tegen. Een hele optocht van draagstoelen met grote, kleurrijke dieren, stieren, vissen, erop staat klaar. Alle mensen er omheen zien er schitterend uit. Navraag leert dat er die avond bij zonsondergang een enorme crematie plaats gaat vinden van een aantal (20) overledenen van de laatste maanden. Wow, daar staat Ubud ook om bekend. De schitterende ceremonies die je overal kunt tegenkomen. Klinkt raar, maar we waren graag aanwezig geweest.Prgramma is anders!

Op naar Kuta. De badplaats van Bali, vergeven van de (vooral Australische touristen) en de vakantiebestemming voor veel surfers en zonaanbidders. Tja... het was al gezegd. Opa en oma hebben veel zin in Kuta, wij veel minder. Maakt niet uit. Prima om aan het strand af te ronden, gaat nog om drie nachtjes!

Ons idee om daar dan een fijne slaapplek (bij voorkeur resort) te vinden blijkt al snel niet realistisch. De plekken waar we informeren zijn of vol of minimaal 120 dollar per nacht. Dat gaat echt te ver. Help, opnieuw een stressfactor - dit keer niet alleen voor Jo als reisleidster maar voor ons allemaal. Wat te doen? de chauffeur heeft andere afspraken, wij moeten hem laten gaan. en wij hebben een plek nodig. Dat wordt dus een heel eenvoudig en veel minder uitnodigend hotel waar we wel voor 6000 (circa 50 euro) kunnen overnachten. Bakkung Beach Cottages. Absoluut niet wat opa en oma hadden gehoopt en verwacht, maar hoogseizoen in Kuta drijft de prijzen enorm op. Tja! we moeten blij zijn dat we een plek hebben. Er is wel een flink zwembad en de kids vinden het allang weer goed. Hotel is ook dicht bij het strand! en een kwartiertje lopen naar de moll - het befaamde winkelcentrum waar opa naar uitkijkt. We doen het ermee!

Gaan wandelingetje maken door Kuta. Dat valt vies tegen. Ook opa en oma zijn geschrokken van de veranderingen van de laatste jaren. Veel van de bekende, sfeervolle plekjes zijn weg - vevangen door kale nieuwbouw - veranderd in bouwputten of onvindbaar. Wij worden bevestigd in ons vermoeden dat Kuta inderdaad druk, lelijk en verschrikkelijk toeristisch is. Bah!!! Het Tormelinos van Bali!

Gelukkig ontdekken we ook de andere kant (letterlijk!) van Kuta. De kant van de beach. En... we nemen ons stellig voor om daar de komende dagen te zijn. De straatkant met al zijn drukte kan ons gestolen worden. De beachkant, met zijn waanzinnig brede witte beach, de schitterende zee, de golfslag (wow - surfers paradise) daar kunnen we ons best in vinden!

We ontdekken de utragrappige opzet van de strandterrasjes. Een rij schaduwrijke bomen. Tussen de bomen overal plastic stoelen in het zand, gegroepeerd om de 'bar'. Een vrieskist met allemaal koude drankjes. Langs het hele strand vind je die barretjes, de een na de ander. Heel geinig! Kom je aanlopen, word je verwelkomd, er wordt een stoel voor je in de kring (of je eigen kringetje) gezet en je neemt een koud drankje. Dat is relaxt, voetjes in het zand, als je zin hebt even zwemmen, heet dus snel weer terug in de schaduw. Veel interactie met de barmannen. Natuurlijk ook veel verkoop op het strand. Massage! pedicure, manicure, ananasjes vers geschild, bergen sierraden, hologes, sarongs. De een na de ander komt op je af om iets te verkopen.

Lekker je nagels laten doen op de beach. Mama en Isa gaan er voor. Tatums haar wordt ingevlochten, we nemen er een ananasje bij. Hebben veel lol met de dames die ons helpen. Echt een theekransje zo. Erg gezellig! Dat is Kuta ook. En we ontdekken een super gave beachclub. Met zalige loungemuziek. Een geweldig uitzicht op de zee en lekkere drankjes. Banken waar je in kunt hangen en een zwembad waar je in kunt duiken. Vanaf het moment van ontdekken dopen we die bar om tot 'ons hotel'. Zo gaat het wel lukken die laatste dagen. Ook de moll is punt van vermaak. Daar worden dus de horloges gekocht. Met opa als onderhandelaar. Hoewel Gil er ook wat van kan! En bovenin een foodmarket waar je echt heel lekker (voor heel weing!) kunt eten. Das ook fijn!

Kuta! Ik snap dat je er van kunt genieten als je op zoek bent naar een strandvakantie en als je buiten het hoogseizoen voor een goede prijs in een extreem luxe resort zit. (Of, eerlijk is eerlijk, in het hoogezeizoen als je het op tijd en vanuit huis geregeld had!) Maar het heeft in mijn beleving erg weinig met het schitterende, authentieke en vriendelijke Bali te maken dat we in de afgelopen weken hebben leren kennen en waarderen. Toch was het een prima afsluiting van een bijzondere vakantie!

De dag voor vetrek werken we het wensenlijstje van de kids af: Tum heeft het letterlijk opgeschreven en de meeste zaken zijn al in vervulling gegaan. Een van de zaken die op ons aller wensenlijstje staat is nog een keer een Spa. We gaan - met z'n vijven laten we ons verwennen. Opa wacht op ons. Isa en ik de uitgebreide 'facial', gil van top tot teen balinese massage, oma pedicure manicure. Tatum eerst rug en schoudermassage (heeft soms rugpijn) en daarna nog een minifacial. Wat worden we er mooi en blij en glanzend van! Heerlijk! Die avond eten we in een heerlijk seafood restaurant. Aan een grote ronde tafel. De Gurami van opa zwom nog, een kwartier voor hij hem op zijn bord had en met huid en haar veroberde. Ook de Snapper - die oma en ik delen - is supervers en heerlijk. Een mooie afsluiting. Ik kijk de tafel rond. We zien er gezond, gebruind en vrolijk uit. We hebben het goed gehad met elkaar. Een maand is lang - maar het liep goed. Met respect voor elkaar en voor ieders wensen. Een hele rijke reis, een ervaring om nooit te vergeten. Drieduizend foto's moet ik selecteren. Dan ga ik het allemaal nog een keer beleven. Fijn!