hehe Eindelijk!!!!

Dat duurde lang he?? Zojuist een smsje van Jolan om opa te feliciteren. Vanochtend al een smsje van Roland - met de mededeling dat er nog steeds niets op de website stond. Of we gewoon te moe waren om daar iets mee te doen?? Nee hoor, dat was het niet. We verkeren allen in goede conditie en hebben heus energie. Alleen, in tegenstelling tot onze ervaringen in Thailand, zijn de internet plekken hier met miet echt ruim voorhanden! En inderdaad, we hadden het ook druk met onze reis. Haha, het begon al goed in Jakarta - met het guesthouse dat ik daar geboekt had - mmmmm, eenvoudiger kun je het niet echt treffen. Maar... daarover ga ik later vertellen. We zeiden net nog. Dit wordt de vierde nacht (tis nu 1 uur snachts) en het lijkt of we al heel lang weg zijn. hebben al heel veel gedaan, veel indrukken op gedaan, veel gekke dingen meegemaakt. Alles meer dan OK hier. Vandaag was bijzonder. We kwamen uit Cibodas - volgens mij het mooiste plaatsje op Java - en vertrokke nrichting Bandun. Bijzonder, omdat dat toch de stad is waar opa Bert zoveel herinneringen aan heeft. Inmiddels heb ik een hele andere kant van mijn schoonvader leren kennen. Echt heel speciaal om hem hier mee te maken. Het past wonderwel. Ik herinner me dat iemand op de verjaardag van Tatum nog zei, jouw schoonvader is niet zo spraakzaam he? Toen dacht ik al, dat ligt er aan wanneer en in welk gezelschap hij verkeert. Want dat hij makkelijk contact legt en graag vertelt dat wist ik wel. Hier is het echt een openbaring. Waar we ook komen, hij spreekt iedereen aan, heeft direct contact, is direct aan - vertelt honderd uit. Spreekt diverse talen, waaronder Javaans en Maleis en zit - als we onderweg zijn met de bus - continu voorin bij de chauffeur AnAn. Wat we van Ro en Jac al gehoord hadden klopt helemaal. Iedereen denkt dat hij de begeleider is van het gezelschap. En daar schept hij zelf een heel groot plezier in. Ik geniet er erg van om hem zo te zien en mee te maken. Vandaag - in Bandung - ook echt wat verhalen over het verleden en ook de ervaringen uit het kamp gedeeld. Hij was vandaag jarig - eigenlijk een hele mooie dag om in Bandung aan te komen. Klopt allemaal als een bus.

En we hebben dus zelf ook een bus. Met chauffeur AnAn, super de luxe. Alles keurig verzorgd. Een ervaring op zich. Twintig jaar geleden was ik hier ook met Yvetteke, En ooooo dat reizen - best heel vermoeiend als je alles helemaal zelf moet organiseren. Gisterenavond uren met een aantal backpackers aan het bier gezeten. Op de Puncakpas in Cibodas. Was eigenlijk hilarisch. Was de derde nacht, na twee nachten Jakarta in een simpel guesthouse. De kids vroegen of er dan nu een hotel met zwembad kwam. Ik beloofde - nee, straks in Bandung wel, maar vannacht gaan we in een heel leuk guesthouse (de tip uit de lonely planet!!!) het was nog niet geboekt, maar sochtends met veel moeite telefonisch vastgelegd. Tja - toen moesten we het alleen nog vinden. Bleek iets lastiger dan gepland - bleek ook een andere naam te hebben dan in het boek. Ik voelde me enigszins ongelukkig worden, want tja, was natuurlijk helemaal mijn idee en het stond zo leuk beschreven in de planet. Finally, AnAn werd al lichtelijk hopeloos en zal zich wel afgevraagd hebben waarom dit in hemelsmaan niet allemaal keurige hotels konden zijn, die hij ook kende, vonden we het. Balinese stye stond er in het boek. En dat was het. Zat er helemaal sfeervol uit. Een mooi veranda boven de valei - Een tempelachtige opzet en een heel groot balinees bed (plateau met op elke hoek een pilaar en een dak er boven) met heel veel kussens. De kamers waren een ervaring op zich - wij met zn vieren hadden het op een kakkerlak en een toilet waar je met geen mogelijkeid op kon nog goed. Mijn arme schoonouders deden geen oog dicht. Maar.... gelukkig zagen zij wel de charme van het geheel. Een nacht slecht slapen werd toch gecompenseerd door een heel sfeervol plekje, met heel veel leuke contacten, leuke gesprekken met Frenk en Oscar en twee zwitsers. Veel grote flessen Bintang en lekkere hapjes, en opa Bert die achter ons aan een tafel vier Indonesiers onderhield met zijn verhalen. We hebben hem de hele avond niet gezien, hoorde alleen het geklets en gelach. Was een mooie avond. Met daarna een spannende, onrustige nacht... En dan nu - en dat maakt het reizen zo leuk, zitten we in zo'n overdreven heerlijk, luxe hotel. Swiss Bell hotel. Eindeljk zwemmen en iemand die je koffers (rugzakken) naar je kamers brengt en een minibar, een Spa en een loei van een kamer en INTERNET! en alles wat je je verder bij een fijn hotel kunt voorstellen. Dat contrast maakt het toch helemaal leuk! Vanochten met Gillie het leukste stuk beleefd - per ongelijk samen een schooltje beozcht - veel plezier met de kinderen gehad. Hoogtepunt. Ik heb met twintig van die kereltjes (om op te vreten) gevoetbald. En een lol - vonden ze echt geweldig. Wij ook.

Even kort nog - alles dus goed. Iedereen gezond. Nu in dit hotel verwacht ik dat we een beetje gaan indalen. Vanaf de start zijn we eigenlijk heel actief geweest. Nachtrusten tot nu toe met een uitzondering heel goed (twee nachten dus)- jetlag valt erg mee. Paar keer al ontzettend lekker gegeten. Al een miljoen keer salamat pagi, sore en malang gezegd. Aantal keren al gevraagd om te poseren voor een foto, ontzettend veel aanspraak (mede dankzij vader Bert) Heel veel bekijks. Maximaal tien andere toeristen (blank) gezien. Onee, vanavond gingen we eten in een tent in Bandung. Kende vader Bert nog van vroeger - toen was het een bakkerij waar zijn nichtje werkte - daar zat een opvallend grote groep grote witte mensen. Op het moment dat wij proostten op de jarige opa, vertrokken zij net. Kregen in de gaten dat er een jarig was en barstten spontaan in een langzalzeleven uit. Toegezongen door minstens 40 medenederlanders - dat is toch aardig? Ook het gebakje dat wij als verrassing bestelde als toetje (diende alleen als drager voor de kaarsjes) moest de feestvreugde verhogen. Helemaal leuk was dat het personeel in dat restaurant helemaal mee ging leven en het taartje met kaarsjes zou komen brengen. Goed georganiseerd van Isa en Jo. Wij verkneukelden ons. Kwam de ober heel trots aan met het taartje - waren de kaarsjes niet aan. Haha, was erg leuk!!!

Sowieso is het leuk! We hebben het goed. Isa zei dat het voelde als een droom en dat ze het wel allemaal echt wil meemaken. en of we al bijna op de helft waren !!! Heb even gecheckt of ze een grap maakte. Nou, hier laat ik het ff bij. Is een chaotisch verhaal geworden heb ik de indruk. Ook wel geinig om hier in mn eetje in het businesscenter te zitten. Heb uitzicht op de receptie - die heren zullen ook wel denken wat zit ze nou lang te lullen. Ga nu naar de kamer, alwaar ik nog een drankje uit de minibar neem en dan in bed kruip bij mijn man - wordt nog zoeken, want het is een gigantisch bed!

Heel veel liefs voor iedereen. Voor de familie: Stuur de felicitaties voor opa maar als reactie, dan laat ik het hem lezen. Uiteraard wel met een berichtje hoe het jullie vergaat. Vinden ze (en wij ook) leuk.

Voor mijn familie, op de camping!!! in Singapore en in Florence, dikke kus van ons. Laat even weten hoe het is! Wij genieten!

Voor iedereen heel veel liefs. Morgen meer!